Industrialne mieszkanie ze szklanymi ściankami działowymi i starą cegłą

Nawet nie wiecie jak cieszę się na każdą historyczną informację dotyczącą mieszkania, które opisuję. Z jakiegoś nieznanego mi powodu lubię wnętrza i przedmioty z duszą, które swoje już w życiu widziały. Budynek, w którym znajduje się loft z dzisiejszego wpisu świetnie wpisuje się w te założenia. Powstał w 1912 roku i przez wiele lat służył jako fabryka tektury. Później, bardzo długo pełnił funkcję liceum, aby w końcu przeistoczyć się w obiekt mieszkalny.

Nie zaskoczy Was pewnie fakt, że to kolejna realizacja, która mieści się w Szwecji. Ewidentnie mam słabość do tamtejszej architektury i designu. Jednak w tym apartamencie w Göteborgu, na ulicy Ingenjörsgatan 8b, więcej jest industrialnych niż skandynawskich wpływów. Natychmiast wyczuć można tu pofabryczny klimat. Stara cegła, otwartość pomieszczeń, wysokie okna podzielone czarnymi szprosami, surowe ściany oraz żelazne kaloryfery natychmiast przywołują skojarzenia z halą produkcyjną pełną maszyn.

Projektanci postanowili być bardzo konsekwentni w aranżacji tego loftu. Pociągnęli surowy klimat tego miejsca i oddali go także w wyposażeniu wnętrz, wykorzystanych materiałach oraz oświetleniu. Wprowadzili również jeden bardzo wyrazisty akcent, który silnie nawiązuje do stylu industrialnego – szklaną ściankę działową ze szprosami. Ale zanim przejdziemy do wnętrza, w którym owa szklana przegroda się znajduje, zacznijmy nietypowo od korytarza.

Industrialny przedpokój z oknami

Zazwyczaj wspominam o tej części lokum na końcu wpisu. Może dlatego, że z reguły nie ma w niej nic nadzwyczajnego i robię to jedynie z „obowiązku”. W przypadku tego nietypowego apartamentu jest zupełnie inaczej. Przedpokój to bardzo oryginalne wnętrze, silnie zintegrowane wizualnie z pozostałymi pomieszczeniami loftu. Architektoniczne detale tego miejsca sprawiają, że od progu czujemy jego historię i klimat.

Wyjątkowym elementem tej części mieszkania są głęboko osadzone łukowe okienka. Ze względu na ich niewielki rozmiar oraz specyficzne zatopienie w murach dają bardzo małą ilość światła. Jednocześnie jednak dzięki swojemu nietypowemu kształtowi wprowadzają tutaj tajemniczą i nieoczywistą aurę.

Kolejnym punktem, który także silnie ukazuje rodowód tego pomieszczenia jest czarny, metalowy kaloryfer o budowie żeberkowej. Prowadzące od niego rury skupiają wzrok na kamiennych listwach przysufitowych. To ciekawy detal, który co prawda obniża optycznie to niewysokie pomieszczenie, ale podkręca jednocześnie jego industrialny klimat. Nietypowy jest również układ tego przedsionka. Wyraźnie widać tu dwa poziomy, niższy – pochyły i wyższy – poziomy. Na drugim, wyższym poziomie ustawiono drewnianą ławeczkę ze szczebelkami oraz duże czarne lustro powiększające optycznie tę przestrzeń. Tutaj zawisły także wieszaki na odzież wierzchnią oraz pojawiło się czarne krzesło, które na zdjęciach toruje niewielki przesmyk do strefy dziennej.

To, co przy pierwszym zderzeniu z tą przestrzenią natychmiast przyciągnęło mój wzrok, to drugie nietuzinkowe przejście do salonu. Dwie duże czarne ramy ułożone jedna za drugą niesamowicie oszukują zmysły i wprowadzają do mieszkania zabawę optyką. Chwilę zajęło mi dojście do tego, że nie jest to wcale lustro, a właśnie wrota prowadzące do części dziennej apartamentu.

Salon w stylu loftowym

Ten zaadoptowany na mieszkanie lokal nie może poszczycić się wysokimi sufitami. Jednak jego mocną stroną, która w inny sposób otwiera tę przestrzeń, są salonowe okna. Ich powierzchnia i układ od podłogi do sufitu integruje lokum z zewnętrzną częścią świata. Wprowadza do pomieszczeń naturalne światło i zaciera granicę pomiędzy tym co przed i za taflą szyby.

To, co jednak pozytywnie wpływa na poczucie przestrzeni i doświetlenie pomieszczeń, negatywnie oddziałuje na poczucie prywatności. Ponieważ ten lokal znajduje się na parterze, a rozmieszczenie i rozmiar okien jest jaki jest, trzeba liczyć się tutaj z pełnym ekshibicjonizmem. Prawdę mówiąc nie wyobrażam sobie  takiej transparentności w codziennym życiu, chyba że… zamiast standardowych przeszkleń zastosowano by tutaj lustro weneckie. Pozwoliłoby to czerpać wszelkie korzyści płynące z takiego rozwiązania,  bez obawy przed ciągłą obserwacją przez otoczenie.

Prosta salonowa przestrzeń prócz typowo industrialnych elementów takich jak oświetlenie czy wyeksponowane detale konstrukcyjne, posiada również wcześniej wspomniane północnoeuropejskie wpływy. Tamtejszy design uwidacznia się przede wszystkim w strefie wypoczynkowej. To tutaj ustawiono prostą w formie kanapę, stolik oraz dywan w stylu skandynawskim. Gdzieniegdzie wyeksponowano również dekoracje i sztukę charakterystyczną dla nurtu etnicznego. Nietypowe kształty, rozlane formy i materiały z jakich wykonane zostały rzeźby, misy czy wazy budzą skojarzenia z czarnym lądem.

Gdzieś pomiędzy

Ponieważ właścicielom zależało na jednoczesnym wydzieleniu sypialni i zachowaniu przy tym charakterystycznej dla stylu industrialnego otwartości pomieszczeń, zastosowano tu architektoniczny patent. Między strefą dzienną, a nocną ustawiono szklaną ścianę działową z industrialnymi szklanymi drzwiami. Dzięki temu rozwiązaniu w sypialni ma się poczucie większej prywatności i przytulności. Z kolei salonowa strefa zyskała dodatkową przestrzeń do relaksu, którą ulokowano tuż przy szybie z czarnymi profilami. Oba pokoje cechują się aktualnie większą kameralnością bez strat na przestronności mieszkania.

Szklana i ceglana ściana w sypialni

To bardzo surowa, ale klimatyczna przestrzeń. Swój charakter zawdzięcza ścianom ze starej cegły – jednej pobielanej, drugiej w jej naturalnym ceglastym kolorze. Surowość tego wnętrza przejawia się także w wyeksponowanych instalacjach. Czarne rury oraz okablowania pną się nieskrępowanie po murach i sufitach.

Wyposażenie wnętrz oraz dodatki także surowe w formie, zostały obcięte do minimum. Widzimy tu jedynie proste łóżko bez wezgłowia, dwie ażurowe szafki nocne oraz lampki wtapiające się w białą, ceglaną ścianę. Tak jak w całym mieszkaniu, tak i tu pojawiają się także nieliczne grafiki, rysunki oraz drobne dekoracyjne detale.

Kuchnia z jadalnią w stylu industrialnym

Tuż za murami sypialni znajduje się półotwarta na salon kuchnia. Dostrzegamy ją niemal z każdemu punktu mieszkania, co jest konsekwencją wybitej między pomieszczeniami ścianki. To kolejne wnętrze, w którym dominuje loftowy klimat. Proste formy, stalowe sprzęty czy industrialne lampy dodają tej przestrzeni szorstkości i chłodu, które są typowe dla tej stylistyki. Szara, gładka zabudowa kuchenna uwieńczona marmurowym blatem, metalowymi uchwytami i chromowaną armaturą jedynie potęguje te odczucia. Całość ocieplona została jednak za pomocą dodatków, takich jak drewniane deski do krojenia czy sznurkowy chodnik podłogowy.

W części jadalnianej ustawiono z kolei mały, okrągły stolik wykonany z jasnego gatunku drewna. Zestawiono go z czarnymi, połyskującymi krzesłami z tworzywa sztucznego w bardzo współczesnej, opływowej formie. Ta kompozycja zdecydowanie nawiązuje stylem do strefy wypoczynkowej salonu. Kuchnia wraz z jadalnią wkomponowuje się więc w charakter całego apartamentu, a to za sprawą zestawienia surowych elementów architektonicznych z subtelniejszymi, „miękkim” dodatkami.

Czarno-biała łazienka

To bardzo proste, ale wysmakowane i dobrze zaprojektowane pomieszczenie. Pomimo że nie przepadam za czarną fugą pomiędzy białymi kaflami, w tym wnętrzu to zestawienie absolutnie mnie nie razi. Być może wynika to z faktu, że białe kwadraty połączone z czarnym sufitem i marmurowymi płytkami posadzkowymi tworzą naprawdę zgrane trio. Stropowa czerń oraz szare żyłki na podłodze, świetnie komponują się z tym wyrazistym, kontrastującym rysunkiem ściennym. Całość dopełnia biała, podwieszana miska WC, biały zlew z chromowaną armaturą oraz drewniany stołek.